Ebru Şallı oğlu Pars'ı kaybetmeden önce son anlarını anlattı
Ünlü manken Ebru Şallı ve Harun Tan’ın 9 yaşında ki çocukları Pars, uzun süredir lenfoma tedavisi görmekteydi, 17 Nisan’da yaşamını yitirmişti. Ebru Şallı röportaj verdi ve yaşadığı zorlu günler ile oğlu Pars’ın son anlarını ağlayarak anlattı.
Pars’a tam 35 dakika boyunca kalp masajı yapmışlar fakat geri getiremediler maalesef. Ebru Şallı şu sözlerle anlattı: “Ben birden ağlamaya başladım. Korkunç bir şekilde. Sarsıla sarsıla. Uğur’la birlikte uçarak hastaneye gittik. Harun da geldi. Orada öğrendim acı haberi… Ponçik’imiz, bizim minik kahramanımız iki yıl mücadele etti, gerçekten bu hastalığa direndi… Her şeyi yaptı, sonuna kadar savaştı… Ama olmadı… Sonunda kalbi dayanamamış! Durmuş! 35 dakika kalp masajı yapmışlar… Nafile! Yavrumuzu geri getiremediler…”
Oğlunun son gününden bahsederken, yoğun bakımda olduğunu söyledi. Hemen hastaneye gelin oğlunuza kalp masajı yapıyoruz. Gözyaşları içerisinde şu sözleri aktardı: “Sürekli hastaneye gidiyorum ama içeri giremiyorum, kapıdan konuşup, geliyorum. Zaten “Gelmeyin, korona var, risk almayın!” diyorlar, “Biz, sizi sürekli haberdar edeceğiz!” Ve sonra o son gün… Nasıl bir huzursuzluk içimde… Tarifi olmayan bir duygu… Kalbim sıkışıyor. Yoğun bakımı arıyorum, arıyorum, açmıyorlar… İçimde bir alev yanmaya başladı. “Yoğun bakım açmıyorsa, birine bir şey oldu… Demek ki müdahale var ki, açamıyorlar!” diye düşünüyorum. 8 kere aradıktan sonra bir hemşire açtı telefonu, hemen doktora verdi. Biz de sizi arayacaktı. Lütfen hastaneye gelin. Pars’a kalp masajı yapıyoruz. Bunlar olabiliyor, biliyorsunuz… Gelebilirsiniz, hemen gelin!” dedi.”
O anları anlatırken dinleyenleri derinden etkileyen Ebru Şallı, bir insanın hayatta yaşayabileceği en büyük üzüntülerden birisini yaşamış, oğlunun cansız bedenini görmüş. O anları ise şöyle anlattı: “Melek gibi uyuyordu orada. Böyle bir güzellik olamaz. 5 gün görmemiştim, 5 günde o kirpikler, saçlar, kaşlar uzamıştı sanki. O güzel yüzü pespembeydi, o kadar güzeldi ki… Bir melek gibi, inanılmaz huzurlu uyuyordu orada… Elleri gamzeliydi oğlumun, çok tatlıydı ellerindeki gamzeler… Ellerinden öptüm onu… Sıkı sıkı sarıldım, kokladım… Harun, giremedi. Uğur girdi, benimle birlikte… Sonra o da duramadı, çıktı… Ben kaldım. Sarıldım, sarıldım, öptüm… Uyanacak gibiydi.”
Hayatı boyunca ilk defa bir cansız beden gördüğünü dile getiren Ebru Şallı onun ise oğlunun olduğunu söyledi. Yine şu sözlerle anlattı: “Hayatımda ilk kez cansız bir beden görüyordum. Ve çocuğumdu o benim, dünya güzeli oğlum… (Ağlıyor) Sonra beni çıkardılar yanından… Defin işi hızlıca halloldu, şansımıza, çok güzel bir mezarlığa gömüldü. Sürekli gidiyorum yanına. Kuşlar ayrılmıyor, yemyeşil bir yer. Ben kalpler koydum mezarına, onun sevdiği şeyler. Ha bir de taşlarının hepsini gömdüm. Çünkü taşlarını istemişti ya, benden en son. Bol bol konuşuyorum onunla. Orada, onun yanında kendimi çok iyi hissediyorum. Dünya tatlısı bir çocuktu Ponçik, “Bebeğim” diyordu bana, “Seni, çevrimiçi gördüm! O yüzden sana kalp- kalp- kalp yolladım!” Okuldan gelirken, “Dur Azmi Abi, anneme çiçek alalım!” diyen bir çocuk… Her Anneler Günü’nde şiirler, mektuplar…. Gece ilacını vermek için uyandırdığımda, daha gözünü açar açmaz, “Seni seviyore” diyen bir çocuk. Sevgi dolu. Hayat dolu… Bu çocuk ölemez! İçimde yaşar. O hep benimle… Acısı da bitmez! Benim kalbim attığı müddetçe Ponçik diye atar…” diyerek sözlerini noktaladı.